Enkele dagen geleden ontdekte ik in mijn tuin een onverwachte schat, een struik met witte seringen, gebracht door de wind? Ik zal het nooit weten... Ik rook er aan met volle teugen mijn neus diep in de bloemblaadjes, iedere keer als ik er voorbij ging. Wat ben ik dankbaar dat ik geen enkele keer oversloeg, want sinds gisteren is het voorbij, geen geur meer en de bloemblaadjes zetten hun laatste levensfase in.
Wat ben ik dankbaar dat ik diezelfde avond, alsof het mijn laatste dag op aarde was, als een puntjes-tekening op ontdekking rende van plantje naar plantje dat in bloei was gekomen. Want vandaag zijn die bloemen er niet meer, ik heb ze wel voor één keertje op foto bewaard. Maar de geur die kan ik nooit meer ruiken, die kans is voorbij en ik ben dankbaar dat ik ze genomen heb!
Kijk naar de foto's om mee te gaan op mijn ontdekking zonder de geur van rozen en seringen, maar wel met prachtige kleuren en vruchtjes van de blauwe spar en de perelaar. Geniet iedere dag van de rijkdom aan je voeten alsof het je laatste dag is, kijk iedere dag naar de rijkdom aan je voeten alsof je nog een heel leven hebt.
