God is een psychopaat had ik bijna als titel geschreven, maar nee dat zou ik toch niet durven… njjjjaaauuu misschien zou ik het wel gedurfd hebben ;-) Ik heb toch niet voor niets voor de helft Nederlands bloed door mijn aderen stromen en die gozers knallen er altijd maar uit wat ze denken. Het was zonder twijfel een eye-catcher geweest! Maar ik heb wat meer zinnen nodig om begrip te kunnen krijgen voor deze shockerende uitspraak. Ik weet wel waarom het door mijn hoofd flitste, maar het klopt natuurlijk totaal totaal niet. Er is een wezenlijk verschil en wat ik me dan wel afvraag is, waarom houden zo weinig mensen zich met die essentiële vraag bezig: wie heeft de controle over dit Alles en wat is Zijn of Haar bedoeling?
Weet ge waaraan ik zat te denken? Aan psychopaten die mensen emotioneel exact zo kunnen controleren en manipuleren als zij het in gedachten plannen. Die zich op sommige momenten openstellen naar je toe en je de indruk geven dat als zij hun persoonlijke emoties en verhalen met je delen dit iets heel bijzonder is en komt door wie jij bent. Dat jij bijzonder bent, belangrijker of specialer dan anderen en daarom de uitverkorene bent, omdat je het verdient. En je zelfs de indruk geven dat jij het gesprek volledig onder controle zou hebben en de leiding erin hebt. Terwijl de enige reden waarom ze je over zichzelf vertellen is omdat zij er op dat moment behoefte aan hebben. Het heeft niets met jou te maken en er zit altijd een achterliggende egocentrische bedoeling mee in het spel. Een tactisch spel waarbij je nooit precies kan vatten noch inschatten waar die communicatie naartoe gaat leiden en waarom.
Geen enkele wetenschap noch boek dat mij kan verklaren hoe deze gave exact werkt. Psychiaters denken dat ze het brein en manier van functioneren doorhebben, maar dat is niet zo. Want de uitleg van specialisten komt altijd achteraf en als we de werking volledig door zouden hebben, dan zouden we toch veel meer op voorhand moeten kunnen vertellen en doen. Dan zouden we moeten in staat zijn om die mensen preventief en acuut te kunnen beheersen en te controleren.
Wat doen we dat toch vaak, die “uitlegjes” achteraf! Die uitleg achteraf heeft ons menselijk brein nodig om dingen te kunnen plaatsen en opbergen in ons geheugen, ik doe het zelf ook. Maar “de waarheid” is het niet, het is maar een uitleg die voor mij altijd iets blijft tekort schieten. Allemaal uitleg, verklaringen, redeneringen, waarom’s om aan te tonen dat we iets of iemand begrepen hebben.
Het ontbreekt zoveel over de levensvonk, de magische sprankel, over de vrije wil van mensen en over de wil van wat er nog boven ons staat, noem het de natuur of een Godbewustzijn. What’s in a name?
Wat me doet denken: Nu hebben we al zoveel bijgeleerd, maar eigenlijk weten we nog niks. Nu noemen we ons al zoveel geëvolueerd, maar zijn we er nu echt op vooruitgegaan? Zoveel studies en zoveel boeken, maar de oorspronkelijke oerkracht achter de dingen die ze drijft, die komt niemand te weten. Evenmin hoe de allereerste materie verscheen die alle chemische reacties tot stand bracht die vanaf een bepaald moment uitgelegd worden. En begin niet over de oerknal, ik ben ook naar school geweest, ik bedoel daar nog voor heeft iemand alles voorzien om die te laten ontstaan hè.
Wat drijft de psychopaat en wanneer gaat hij welke hersenkronkel maken? Hij kiest, hij bepaalt, hij wilt, en die energie die kunnen we niet naar de oorsprong terugbrengen van waar die komt. Waar komt de wil van een mens vandaan? Hoe komt die extra mystieke vonk tot stand zoals bij een lucifer die een leven laat ontstaan tussen een eicel en een zaadcel? De wetenschap kan mij dan wel uitleggen hoe het allemaal werkt, maar wie heeft heel die fabricage en materie in het leven en tot leven gebracht? Ik mis heel wat antwoorden in onze wetenschap en soms twijfel ik of we daar nu zoveel geld in hadden moeten steken, in al die uitlegjes. Hadden we niet wat bedachtzamer moeten omgaan met de vragen die we stellen en dan beter kiezen welke vraag dieper onderzoek verdient. Moest dat nu echt om het leven op andere planeten te gaan bestuderen bijvoorbeeld? Ik ken persoonlijk zelf niemand niet , ook ikzelf niet, die daardoor als mens erop vooruitgegaan is. En dan denk ik zo van, betaal je hobby’s en gezonde nieuwsgierigheid met je eigen geld... Dat moet ik toch ook doen?
Eigenlijk is het allemaal de schuld van het weer deze ochtend. Ik deed het gordijn open en ik zag geen enkele berg meer vanuit mijn hotelkamer. Dat was een teleurstelling, want ik was zo gelukkig iedere keer te mogen ontwaken met een weelderig uitzicht op de bergen waar de zon opkwam. Ik kan een wetenschappelijke uitleg krijgen over waarom de weerstoestand nu is zoals ze is tot in detail. Men kan zelfs al voorspellingen maken, maar geef toe hoe vaak wijken die af van de realiteit, zeker op langere termijn. Ik wist dat het zou sneeuwen vandaag oké, maar ik wist niet dat ik de bergen vanuit mijn raam niet meer zou kunnen zien. En ik wist ook niet dat dat dit me droevig zou stemmen.
Stel je voor dat ik gebruik zou gemaakt hebben van de wetenschap? En in functie van de weerberichten zou gehandeld hebben deze vakantiedagen? Zou ik me dan gelukkiger gevoeld hebben vandaag? Wat ik nu gedaan heb is iedere keer genieten van wat ik zag, niet geaarzeld, niet gewacht, dankbaar geweest voor ieder prachtig zicht en de emotie voor mij op foto vastgelegd als herinnering. Zou ik me deze ochtend beter hebben gevoeld het gordijn open te trekken en enkel mist te zien?
Het is ook mijn laatste dag skiën vandaag, het was van in mijn kindertijd geleden dat ik leerde skiën en wow wat een evolutie op gebied van techniek en materialen. k weet niet of het skiën de mensen nu gelukkiger maakt dan zoveel jaar geleden. Ik weet ook niet of er nu bijvoorbeeld minder ongelukken gebeuren dan toen…Ik heb op korte tijd nu drie skileraars gehad, maar het was de laatste die me gelukkig gemaakt heeft. Hoe en wat heeft daarvoor gezorgd? In ieder geval niet de aangepaste techniek of materialen, want die waren er bij de andere twee ook. De Carl was mijn spiegel die mij intensief verandering liet aanbrengen exact daar waar nodig was om veiliger te skiën en mijn hele lichaam correcter te gebruiken en mij te ontspannen om ervan te genieten. Eigenlijk was het haast een holistische therapie zoals ik zelf aanbied in mijn praktijk buiten in de natuur… nu ik erover nadenk. Maar dan in een verdomd mooier stuk natuur met therapeutische bergen die op zich al als een medicijn werken voor de geest. En die stonden daar altijd al, geen wetenschapper heeft daarvoor gezorgd, daarvoor moet ik iemand anders bedanken. Maar wie?
