Als iets ambachtelijk of natuurlijk gemaakt is, gezond is of van eigen bodem komt, dan word ik sowieso subjectief in mijn beleving. Maar als het om eten gaat, staat of valt mijn genot uiteindelijk toch met lekker, heerlijk of zalig. En de laatste tijd zijn mijn zelfgemaakte geitenkaasjes, verse kaas en plattekaas zo zalig geworden dat ik terug 2x per dag ben beginnen melken. Hoe meer melk, hoe meer vreugde… Alhoewel… terwijl kritische buitenstaanders mijn kaasassortiment bejubelen, moet ik thuis alles zo goed als alleen opeten. En ook aan mijn vreetvermogen zijn er grenzen! Dus, geef ik alles buiten die grens weg en produceer ik aan een hels tempo zuivelschatten die op thuisbodem niet gewaardeerd worden. Dat is met zangers toch ook regelmatig zo… Gelukkig weten vrouwen boven de 40 normaal gezien waar wel en waar geen verloren energie in te pompen. In dit absurd fenomeen steek ik dus geen energie en als de kids in de winkelkar van de supermarkt allerhande geitenkaasjes of Griekse Yoghurt droppen, onderga ik de kwelling.

Door die verhoogde geitenmelk productie en eens enkele dagen andere dingen doen, kwam ik plots oog in oog met een ijskast vol melkflessen te staan. “Wow, ik zwem in de melk!” En er is nog iets waar vrouwen boven de 40 goed in zijn, dat is namelijk wijzer worden met de jaren. Hiervoor steunen wij op generaties na generaties wijze vrouwen en onze eigen ervaringen om onlangs uitgeroepen geweest te zijn tot meest sexy generatie der vrouwen. Zo stond ik dus, met de ijskastdeur nog steeds open, aan die dame te denken die haar bad altijd nam in melk, Cleopatra. Welke melk was dat eigenlijk? Daar moest ik even mijn best friend Google voor gaan raadplegen. Blijkbaar was het ezelinnenmelk en geen geitenmelk en voor ik het wist kwam ik in verhitte online discussies terecht over wat de beste melk zou zijn om in te baden. In mijn geval lijkt het strategischer om de geitenmelk voorstanders gelijk te geven, want moet het nou net lukken dat ik een ijskast vol geitenmelk heb staan zeg! Wat een toeval. Ik moet toegeven dat het zien van prijzen als 35€ voor een bad in geitenmelk, dat je kon reserveren in een wellness oord, mij sterk motiveerden om de daad bij het woord te voegen.

Dus ben ik met 3 grote flessen geitenmelk naar de badkamer getrokken en heb het eerst laten volstromen met warm water om dan op het einde de flessen melk erin uit te gieten. Eén seconde vond ik het een vies gedacht, te dierlijk als ervaring. Maar eens ik in dat bad lag vergat ik al mijn schroom en verdween het beeld van de geit en haar uier voor mijn ogen. Plots begon ik te voelen hoe romig en zacht het water aanvoelde en hoe puur ook. Ik kreeg het gevoel van een babyhuidje, de geur en de structuur van het water leken mijn huidje te laten herboren worden. Even was ik bang dat ik naar geit zou stinken en daarom besnuffelde ik met argwaan mijn arm. Maar die geur was zo zacht en integer, helemaal niet overheersend, noch dierlijk, eigenlijk best te vergelijken met tal van andere zachte geuren badproducten die ik weet te appreciëren. Ik vond het geweldig, anders zou ik heel zuinig een heel klein beetje van een product in mijn bad doen, wetende hoeveel dat allemaal kost. En nu kon ik van een rijkelijk Cleopatra’s bad genieten zonder dat ik me over een budget schuldig moest voelen.

Ergens kwam er nog een duiveltje spoken dat ik nu wel ‘voeding’ aan het vergooien was, maar die heb ik een goeie trap onder zijn kont gegeven met zijn zever. Hola zeg, schuldgevoelens, schuldgevoelens, die melk is toch wel besteed zeker als verzorgingsproduct. En iedereen die mijn melk weet te appreciëren mag hem consumeren, dus… Ja, ja, zo lag ik daar dan als een Queen Cleopatra in mijn bad, dit was al die jaren dus haar geheim… Ik vraag me af hoe die ezelinnenmelk zou geroken hebben? Ik dacht terug aan al die teksten over de eigenschappen van geitenmelk voor de huid, al die vitaminen, het verwijderen van dode huidcellen, het stimuleren van nieuwe cellen, goed voor acné en psoriasis. Hoe zou mijn huidje straks aanvoelen? Even goed als na het gebruik van mijn andere badproducten? Ik moet zeggen, ik heb mezelf moeten beheersen om neutraal te kunnen blijven in mijn observatie. Geen bodylotions, crèmes of olie om in te smeren na het bad, ik moest het effect op mijn huid eerlijk kunnen beoordelen. Wel, het was anders, mijn huid voelde heel puur en rein aan, zacht maar niet mals zacht zoals je na het insmeren wel hebt. Ik voelde me echt herboren, een beetje als een godin misschien. Het deed in ieder geval wel iets met me in de voetsporen te treden van een legendarische verleidster. En of ik op dat vlak dan eindelijk wel gewaardeerd werd op het thuisfront, dat ga ik nu eens voor mezelf houden.