Het zal je wel verbazen dat ik radicale of grove taal zou gebruiken, het ligt inderdaad niet in mijn aard. Maar soms ben ik boos, echt boos! Door mensen die denken dat de aarde van hen is en het recht in eigen handen nemen om te beslissen dat levende wezens die hier voor hen waren, niet meer op dezelfde grond mogen lopen. Ja, ik heb het over u, eigenaar van dat mini-bosje met wandelpad, dat doorgang moet verlenen aan alle aangelanden. U daar, die verkleedt in boswachters-outfit met uw golfwagentje zonder nummerplaat illegaal op paden rijdt, maar ondertussen de pretentie heeft om mensen op te jagen met quotes uit een boswachters-decreet.

De verontwaardiging raast als een orkaan door mijn bloed als ik denk aan al die honden en paarden, die zo trouw en onvoorwaardelijk door de eeuwen heen, in vrede en oorlog, hun leven aan ons geschonken hebben. En als ik dan denk aan hun voorvaderen de wolf en het wilde paard dat ooit zoals wij in vrijheid over de aarde leefden, en op een dag van hun vrijheid beroofd werden, doet mijn hart pijn. Weet je, ik liep maar door wat afgelegen velden en wat bomen die overschoten achter al die verkavelingen, je kan het echt geen bos meer noemen. Met een getrainde gehoorzame hond aan mijn zijde, die onmiddellijk kwam als ik riep en zich meteen liet aanlijnen, lang voordat u bij ons was. Ik kan die hond aan de lijn niet geven wat hij nodig heeft, mijn mensenlichaam is daarop niet gebouwd. U was geen seconde in gevaar en toch reed u op mij af om te zeggen dat ik mijn hond aan de lijn moest houden. Denkt u echt dat het verhaal dat uw vrouw gebeten werd door een hond indruk heeft gemaakt op mij? Ik werd zelfs al gebeten door mensen, die ontoerekeningsvatbaar genoemd worden en nog steeds een vrij leven leiden. Er werden zelfs al mensen vermoord door andere mensen en toch lopen alle mensen nog vrij rond en zelfs de daders in het bijzonder. Waarom moeten alle mensen dan niet aan de lijn zoals de honden?

Omdat we als mens beseffen dat je het niet kan maken, zoveel gezonde mensen te straffen voor wat gestoorden of slecht opgevoeden. Omdat je met je verstand niet zou kunnen vatten dat mensen aan een lijn zouden moeten rondlopen of van hun vrijheid zouden beroofd worden. Dat zou onmenselijk zijn. Het woord ondierlijk staat opvallende genoeg niet in ons woordenboek.

Een mens heeft veel minder beweging nodig dan een hond of een paard om een gezonde geest in een gezond lichaam te behouden. En toch zie ik mensen in Vlaanderen actief wetten toepassen die honden en paarden de mogelijkheid op hun dagelijkse basisbehoeften ontnemen. Stank voor dank hebben die dieren gekregen. Ze hebben zich aan ons onderworpen en zijn zo ver gegaan hun leven voor ons te geven en ons vuile werk op te knappen, maar in ruil daarvoor wordt er geen rekening gehouden met hun noden, we binden ze vast en sluiten ze op.

De mens wordt gedwongen en overtuigd om te gaan joggen in de natuur, want dat is belangrijk voor de gezondheid. En die levende wezens die veel meer en sneller moeten joggen dan wij voor hun gezondheid en daartoe niet moeten geforceerd worden, die binden we vast. Ik schaam me diep voor wat we aan het doen zijn, iedere keer opnieuw, … die narcistische arrogantie om onszelf in het middelpunt te zetten en al wat rondom ons leeft te onderwerpen aan wat wij goed achten.

Aanvallen met paarden en honden, ik ontken niet dat ze gebeuren, maar ze kunnen vaak vermeden worden door de eigenaar die verantwoordelijk is. En daar zouden de wetten zich op moeten focussen. En soms hè, soms kan gewoon niemand er ook maar iets aan doen, zijn er verklarende omstandigheden. En mensen in de rechtbank die hebben recht op die uitspraak en kunnen in vrijheid verder rondlopen, rijden, vliegen,… Maar we durven wel een hele dierengroep van zijn vrijheid te ontnemen omwille van enkele delinquenten.

En dat komt ons goed uit, al die vrijheidsberovingen van dieren in de natuur. Want zo kunnen wij meer fazanten, konijnen, duiven en ander wild doodschieten om op te eten of met de vacht te triomferen. Dat het nageslacht van wolven en wilde paarden enerzijds het recht heeft om in datzelfde biotoop zijn afdruk te zetten en zowel mentaal als fysiek het nodig heeft om dit te doen, in hun natuurlijke typische ritme en loopgang, knaagt geen seconde aan ons geweten. Wat denk je dat er met ons lichaam zou gebeuren als wij gedwongen werden aan die lijnen met mensen aan ons vast, enkel op platte verharde wegen te stappen? Het effect van onze voetstappen in de natuur wordt niet in twijfel gebracht, de banden van uw golfwagentje storen blijkbaar ook niet. Maar dat kan nog komen… want als het aan de groenen lag, bestonden er enkel nog vogeltjes en bomen. Oh ja en koeien uit een ander land … die mogen dan wel in de bosgebieden grazen, terwijl zelfs een domme kip al een proces aan haar poot krijgt. De kippen die onze compost verwerken, worden meedogenloos uitgemoord door de vos die vrij spel krijgt en haar eitjes worden door de ratten gestolen. Tja, die komen toch geen katten noch honden meer tegen op hun pad.

Naar de toekomst toe ziet het ernaar uit dat we een ‘eigen kweek’ -hond zullen maken die voldoet aan onze behoeftes en wiens lichaam zodanig gemuteerd zal zijn dat het geen heuvels meer op en af moet rennen, noch takken en beken moet overspringen. En de echte hond zullen we één of meerdere exemplaren van bijhouden in Planckendael. Zo doen we dat als heersers der aarde en we zijn er fier op. Ik moet ervan kotsen! En mijn hond, weet u hoe die erover dacht? U heeft het niet gezien, maar die heeft een duidelijk statement gemaakt naar u toe tijdens uw schandelijke preek en haar leiband letterlijk doorgebeten terwijl ze netjes naast me bleef staan, omdat zij ervoor kiest zich respectvol te gedragen, niet omdat ze vastgebonden wordt. Daar kan u nog een voorbeeld aan nemen...

PS: En die hertjes waarover u zat te janken die "in de tijd van toen" nog in uw bosje kwamen... Weet u wanneer die er nog waren? Toen paarden nog recht op kilometers wandelwegen in de natuur hadden, honden nog vrij mochten loslopen en alle bossen nog niet voor woningen weggekapt waren (eikel).